Όλα ξεκινάνε στην ζωή από μια έμπνευση. Είναι σημαντικό να βρίσκουμε ανθρώπους που θα μπορούσαν άθελα τους να μας οδηγήσουν σε αριστουργήματα. Γιατί αριστουργήματα χωρίς έμπνευση δεν υπάρχουν.

 

Δεν χρειάζεται να είναι κολλητοί σου αυτοί οι άνθρωποι, αρκεί απλά να τους βρεις και να τους παρατηρείς.

Αυτό είναι και το πρόβλημα των νέων ανθρώπων σήμερα, ενώ τα έχουν όλα δεν έχουν εμπνευστές και κατά συνέπεια έμπνευση.

 

 

Την δεκαετία του '80 κάποια από τα ιδρυτικά μας στελέχη έτυχε να γραφτούν σε ένα από τα πρώτα γυμναστήρια στην Ελλάδα, αυτό του Σπύρου Μπουρνάζου στην οδό Τροίας και Πατησίων…

Θα μπορούσατε να το πείτε σήμερα αυθεντικό "σιδεράδικo". Και λέω σήμερα γιατί τότε ήταν το πιο σύγχρονα εξοπλισμένο γυμναστήριο. Με χειροποίητα όργανα που ο ίδιος ο Σπύρος Μπουρνάζος σχεδίαζε και έφτιαχνε.

 

Πηγαίναμε από τα Κάτω Πατήσια με το ποδήλατο θυμάμαι! Ήμασταν πολύ μικροί όταν ξεκινήσαμε. Πολύ ανηφόρα μέχρι να φτάσεις, αλλά μετά την προπόνηση η κατηφόρα ήταν σκέτη απόλαυση, δεν ήθελες να σταματήσεις.

 

Εκεί μέσα μυηθήκαμε στην χαρά της γυμναστικής με βάρη.

 

Κάποιοι από εμάς κάναμε και φανατικά καράτε.

Στην οδό Αγίου Μελετίου και Αχαρνών. Στον Αθηναϊκό σύλλογο, έχοντας την τιμή να έχουμε για δάσκαλο, έναν από τους καλύτερους δάσκαλους που πέρασαν ποτέ από την ιστορία του Ελληνικού καράτε, τον Βασίλη Ζέππο. Ο δάσκαλος μας, αν και το καράτε είναι Γιαπωνέζικο άθλημα μας έμαθε μια κινέζικη αρχή που λέει: « Δάσκαλος μια μέρα, πατέρας μια ζωή ». Δηλαδή, αυτός που θα σε διδάξει μια ημέρα έστω και κάτι, θα πρέπει να τον θεωρείς πατέρα σου και να τον σέβεσαι σαν πατέρα σου για πάντα.

Μας έμαθε το ήθος και την αυτοπειθαρχία του καράτε. Μας έμαθε να μην είμαστε φυγόπονοι και να μην είμαστε εχθρικοί. Μας έμαθε ότι η ζωή είναι το πολυτιμότερο αγαθό. Μας έμαθε να προστατεύουμε τον συνάνθρωπο όταν έχει την ανάγκη μας.

Μας έμαθε να είμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Μας έμαθε ότι δεν υπάρχει δεν μπορώ, αλλά μόνο δεν θέλω.

 

 

Όμως η επαφή μας με το γυμναστήριο του Μπουρνάζου ήταν καταλυτική.

 

Ποτέ δεν θα φανταζόμασταν κάποιοι από εμάς ότι θα ασχοληθούμε στο μέλλον με τα γυμναστήρια.

Κάποιοι από εμάς σπουδάσαμε μηχανολόγοι, αρχιτέκτονες και κάποιοι άλλοι τελειώσαμε οικονομικές επιστήμες.  

Όμως η επαφή μας αυτή ήταν για εμάς ένα άλλο σχολείο. Είναι δύσκολο να περιγράψεις το συναίσθημα.

Μας γοήτευε η ιδέα της μεταμόρφωσης του σώματος. Η αυτοπεποίθηση που σου δίνει όλο αυτό. Η χαρούμενη διάθεση. Ήταν το κλειδί της επιτυχίας που μαζί με την μόρφωση έκανε τον τέλειο άντρα.

( Γυναίκες δεν γυμνάζονταν τότε πολλές )

 

Ακόμη αυτό που έπαιξε σημαντικό ρόλο ήταν το ήθος αυτού του ανθρώπου και εννοώ τον Σπύρο Μπουρνάζο.

Ένας πανέμορφος γίγαντας με ύφος και ήθος.

Ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε την δύναμή του για κακό.

Ποτέ δεν είχε το ύφος του ότι ήταν κάτι παραπάνω, σε αντίθεση με απλούς αθλούμενους που νόμιζαν ότι σε λίγο θα πετάξουν.

 

Ο σεβασμός που του είχαν τα μέλη του γυμναστηρίου ήταν εκπληκτικός.

Ένας αρχηγός και σε πολύ μικρή ηλικία. Όχι απλά ένας πρωταθλητής. Ένας άνθρωπος από την Αμφιλοχία που κατέβηκε στην Αθήνα και σύντομα είχε δική του επιτυχημένη επιχείρηση και κύρος.

 

Η τάξη που επικρατούσε στο γυμναστήριο ήταν υποδειγματική.

 

Κάποιοι πιστεύουν ότι στα "σιδεράδικα" παρατάς τα βάρη όπου να είναι και πετάς τους αλτήρες στο πάτωμα.

Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Tο πρώτο πράγμα που πρέπει να έχεις για να πετύχεις στο Body Building και γενικά στην άθληση είναι η τάξη και ο σεβασμός στο γυμναστήριο.

Σεβασμός στα εργαλεία σου, ακόμη και αν αυτά ήταν όργανα φτιαγμένα με την ηλεκτροκόλληση δια χειρός Σπύρου, Κώστα και Παναγιώτη Μπουρνάζου, πίσω στην μικρή αυλή.

Τα εργαλεία μας τα σεβόμαστε. Τα αγαπάμε, αυτά μας δίνουν τα μυϊκά οφέλη.

Αυτό μάθαμε εκεί μέσα, να σεβόμαστε το γυμναστήριο. Μάθαμε ακόμη να σεβόμαστε το σώμα τις αντοχές και τις δυνατότητές του. Μάθαμε να βρίσκουμε τα όρια του και να το τρέφουμε σωστά.

 

Εμάς τότε δεν μας ενδιέφερε να κατέβουμε σε αγώνες δεν ήμασταν αυτοί οι τύποι. Παίρναμε το πολύ μια πρωτεΐνη και αυτή ήταν σπάνια την εποχή εκείνη. Έπρεπε να μας την φέρει κάποιος από το εξωτερικό.

 

Ο Σπύρος ήταν πολλά χρόνια μπροστά. Ταξίδευε στην Αμερική και έφερνε νέα και τεχνικές άθλησης και διατροφής. Ήμασταν περήφανοι που είχε επαφές ακόμη και με τον Arnold Schwarzenegger.

 

Εμπνευστήκαμε λοιπόν, από όλο αυτό το πνεύμα, νου και σώματος. Μας μάγευε η πρωτοπορία που έφερνε ο Σπύρος στην Ελλάδα, ένας πανέξυπνος και ανοιχτόμυαλος άνθρωπος.

Ήταν πρωτοποριακός. Το γυμναστήριο του, το οποίο σήμερα θεωρείτε "σιδεράδικο," τότε ήταν το πιο σούπερ γυμναστήριο, με τον καλύτερο εξοπλισμό.

Όταν οι άλλοι γυμνάζονταν με βάρη από τσιμέντο ο Σπύρος σχεδίαζε και έφτιαχνε όργανα γυμναστικής. Ήξερε ότι ο εξοπλισμός παίζει σπουδαίο ρόλο.

 

 

Γνωρίσαμε καλούς και κακούς σε αυτό το γυμναστήριο. Υπερήφανους αλλά και κομπλεξικούς. Είδαμε αυτούς που με θέληση προχωρούσαν σιωπηλά και άλλους που ήταν όλο λόγια, φασαρία και δικαιολογίες.

 

Μάθαμε να σεβόμαστε το γυμναστήριο και το σώμα μας.

Και είχαμε έναν σκοπό το αποτέλεσμα και την ευχαρίστηση.

 

Εκεί μας δημιουργήθηκε όμως και μια πελώρια λαχτάρα….

Ζηλεύαμε αυτά που δεν είχαμε και βλέπαμε στο εξωτερικό. Εξοπλισμό και τρόπους για καλύτερα αποτελέσματα.

Βλέπαμε όργανα γυμναστικής που είχαν στην Αμερική, αλλά που ήταν άπιαστο όνειρο.

Ακούγαμε τον Σπύρο που έλεγε βλέποντας σε κάποιο περιοδικό, εξοπλισμό που υπήρχε στην Αμερική

« Καλά, άμα εμείς είχαμε τέτοιον εξοπλισμό ποιός ξέρει τι θα πετυχαίναμε, εδώ και με αυτά που έχουμε παίρνουμε πρωταθλήματα! »

 

Αργότερα εμείς σπουδάζοντας και έχοντας καλή γνώση της τεχνολογίας και των κατασκευών, μαζί με τις πολύτιμες γνώσεις της άθλησης προχωρήσαμε στη δημιουργία του πρώτου MEGA GYM.

Το 1992.

Όχι για κέρδος, όχι σαν επιχείρηση. Αλλά θέλοντας να κάνουμε κάτι μοναδικό κάτι super, κάτι που να ξεχείλιζε από τεχνολογία. Από την δική μας τεχνολογία. Κάτι που θα έδινε θαυμαστά αποτελέσματα. Αποτελέσματα λόγω πολύτιμης πείρας στη γυμναστική και λόγω εξοπλισμού. Το σλόγκαν μας ήταν από τότε: « Έμπειροι επαγγελματίες γυμναστές » και δεν άλλαξε μέχρι σήμερα.

 

Ίσως κάποιοι να θυμούνται το πρώτο MEGA GYM. Πόσο μπροστά ήταν από τεχνολογία σε εξαερισμό, κλιματισμό, φωτισμό, και όργανα. Είχε σάουνα, Χαμάμ ακόμη και Solarium. Επίσης είχε και αντικραδασμικό παρκέ για τα ομαδικά προγράμματα, το οποίο στηριζότανε σε λάστιχα. Πρωτοποριακή μελέτη και κατασκευή δική μας.   

 

Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε…

 

Πέρασαν 25 χρόνια και τα MEGA GYM είναι αυτό που είναι σήμερα...

 

Θέλουμε να δημιουργούμε κάτι μοναδικό.

Εξελισσόμαστε συνεχώς.

 

Δεν μας ενδιαφέρει η ποσότητα παρά μόνο η ποιότητα. Μας αρέσει η τεχνολογία και επενδύουμε σε αυτή.

Πιστεύουμε ότι είναι το κλειδί της επιτυχίας και των αποτελεσμάτων.

Τεχνολογία στις εγκαταστάσεις, στον εξοπλισμό και στην γνώση της γυμναστικής, η οποία είναι μία πολύ σπουδαία επιστήμη και αν την κατέχεις μπορείς να κάνεις θαύματα και να βοηθήσεις πολούς ανθρώπους.

 

Στο γυμναστήριο του Σπύρου Μπουρνάζου μάθαμε το ήθος. 

 

Ακόμη.

Μάθαμε να σεβόμαστε το γυμναστήριο και το σώμα μας.

Μάθαμε να έχουμε έναν σκοπό, το αποτέλεσμα και την ευχαρίστηση.

 

Και αυτό κάνουμε 25 χρόνια τώρα. Θέλουμε να σας δίνουμε αποτελέσματα και ευχαρίστηση. Ξέρουμε ότι το έχουμε καταφέρει, έχοντας κάνει τα MEGA GYM τα πιο δημοφιλή γυμναστήρια.

 

Για όλα αυτά οφείλουμε ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στον άνθρωπο που μας ενέπνευσε.

 

 

Σπύρο σε ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας!

 

 

Και όχι μόνο γιατί μας ενέπνευσες και δημιουργήσαμε τα MEGA GYM, αλλά και γιατί συντέλεσες στο να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.